புன்னகையின்
ஒரு சின்ன அலை
உயிரின் பெருங்கடலை
அலைக்கழிக்கிறது

சுவாசிக்கும்
ஒவ்வொரு தருணமும்
அவள் வாசனையாய் மாறியது

உன் உதடுகள் பேசும்
வார்த்தைகள் எனக்கே புரியாது
ஆனால் அந்த மூச்சின் மொழி
நன்றாக புரிகிறது

மௌனத்துக்குள்ளே நுழையும்
அன்பு தான்
ஆழமான காதலின் உருவம்

சண்டைகள் கூட
ஒரு விதமான
சுவாரசியம் என்பதை
அறிந்தது உன்னிடம் தான்

நீ எழுதாதபோதும்
பல கவிதைகள்
ரசிக்கின்றேன்
உன் விழிகள்

என் மனைவியே
என் முழு மகிழ்ச்சிக்கான
ஓரே இடம்

ஒரே புன்னகை
சுமார் ஆயிரம் வார்த்தைகளை
விடப் பெரிது
காதல் அப்படி தான்

உன் புன்னகையின் ஒளி
என் ஆன்மாவை
வெளிச்சமாக்கி ஒளிர்விக்கிறது

உன்னோடு பேசாத
நொடி கூட
என் இதயம் ஓயாத
ஓசை போல இருக்கிறது